Nu ontwaakt ook de horeca uit een winterslaap

Nu ontwaakt ook de horeca uit een winterslaap

Winkelcentrum Laverije wordt weer overspoeld met mensen die voorheen op de bank zouden zitten, en de horecagelegenheden zijn weer gevuld met mensen die voorheen thuis zouden koken. “Ik heb echt moeten reserveren, anders maakte ik geen schijn van kans”, vertelt Maria bij ’t Vermaeck. De heaters staan weer aan en de deuren staan open.

Door Annabelle Zwarter

oost Willemse, eigenaar ‘t Vermaeck, is al even bezig om open te gaan. Afgelopen dinsdag heeft Willemse het goede nieuws met open armen ontvangen en is gelijk aan de slag gegaan. Donderdag konden pas de deuren van het café-restaurant opengegooid worden. “Er moest nog veel gebeuren voordat we open konden. Daarom zijn we donderdag pas open gegaan.” Willemse is erg blij met het nieuws van afgelopen week. “Ik heb alleen maar positieve gevoelens gehad.” En t’ Vermaeck zit volgens Willemse nokvol sinds donderdag. “De reserveringen stromen binnen. We zitten elke dag vol, we moeten weer flink aan de bak.” Maar flink aan de bak gaan vindt Willemse niet erg. Daar had hij juist zo naar uit gekeken. 

Personeelstekort

Vier weken geleden hebben de horecazaken waar het nu zo druk is, hun deuren moeten sluiten. Over de afgelopen twee jaar is het personeel in horeca wat uitgedund. Het is dan ook spannend of de Rijense zaken genoeg personeel hebben. “Horeca heeft sowieso een groot tekort, dat zien wij ook”, beaamt Joost Willemse. Niet alleen ’t Vermaeck merkt dit tekort, meerdere horecaondernemes geven aan het lastig te hebben. Gelukkig weten de Rijense restaurants zich na twee jaar nog steeds staande te houden. 

Bezoekers

Waar géén tekort aan is: bezoekers. Want niet alleen bij ‘t Vermaeck, ook bij Smaak zijn alle stoeltjes goed gevuld. “Ik ben zo blij dat ik hier weer kan zitten.” Doris (52) lacht terwijl ze het zegt. Het is koud buiten, maar onder de heaters van Smaak zit ze goed. “Je vergeet hoe belangrijk het is om het huis uit te gaan. Nu ik hier zo zit, wil ik niets anders meer.” Er wordt nog snel een porie bitterballen bestelt en wat bier. “Smaak gaat altijd vroeger dicht hé…”, zucht Doris. Gelukkig blijft andere horeca wel tot 22.00 uur open. Het leek er even op dat de sluitingstijd acht uur ‘s avonds zou worden, maar dat is vorige week dinsdag toch anders gebleken. 

Everything sweet

“Super.. Het was echt super,” haalt Wendy Hofman, eigenaresse van Everything Sweet, opgelucht adem. “Ik had zoveel gemist, weet je.” Hofman mistte van alles. Het rumoer, het geroezemoes, het klinken van de kopjes. En niet alleen Hofman heeft het gemist, haar koffiedrinkers ook. “Voor de corona tijd zaten we niet vaak nokkievol. Maar nu wel. Echt tot de nok gevuld, soms kan ik mensen niet binnenlaten door het maximumaantal bezoekers.” Misschien komt dat ook omdat iedereen tegenwoordig net wat langer blijft hangen. Hofman merkt dat iedereen wat intenser is geworden, wat socialer. “Ik merk dat iedereen meer tijd voor elkaar vrijmaakt. De gesprekken nu zijn anders dan twee jaar geleden.” 

De gesprekken die Hofman nu voert zijn zelfs al anders dan die van vorige maand. “Hiervoor deden we take-away. Je vroeg aan iemand wat voor koffie hij of zij wilde: negen van de tien keer wisten ze dat dan al. Dat maakte ik voor ze en serveerde ik uit, en de klant was weg. Het gesprek van de klant ging daarna verder, maar die van mij was voorbij zodra die de deur uitliep.” Hofman voelde zich af en toe net een hondenkennel, dat vond ze naar. Nu kan ze weer genieten. Dat terwijl Everything Sweet óók kampt met een personeelstekort. “Het was vandaag weer kneiterdruk en we waren echt onderbezet”, Hofman schiet in de lach. “Maar ik ben liever onderzet met deze drukte dan overbezet met een lege zaak.” Hofman zegt dat ze niet kan klagen en dat ze dat ook niet wil. 

Lammetjes

Aan het eind van de dag loopt Rijen leeg. Zodra de lichten en de heaters uitgaan is het maar koud en donker buiten. Iedereen trekt weer terug in zijn huis, die bekende plek uit de tijd van de lockdown. Maar thuis zitten is voor veel mensen nu toch wat draaglijker. “We lijken net lammetjes”, zegt Wendy Hofman. “Lammetjes die weer naar buiten mogen.”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *